محققان مولکولی را در خون شناسایی نموده‌اند که در حین ورزش تولید می‌شود و می‌تواند به طور موثری مصرف غذا و چاقی را در موش‌ها کاهش دهد. این یافته ها درک محققان را از فرآیندهای فیزیولوژیکی که زمینه ساز تعامل بین ورزش و گرسنگی هستند، بهبود می بخشد .نتایج این مطالعه در شماره ی ژوئن مجله Nature منتشر شده است.
پرفسور یونگ ژو، یکی از نویسندگان راهبر این مقاله، استاد اطفال، تغذیه و زیست شناسی مولکولی و سلولی در کالج پزشکی بیلور، گفت: ثابت شده است که ورزش منظم به کاهش وزن، تنظیم اشتها و بهبود مشخصات متابولیکی به ویژه در افراد دارای اضافه وزن و چاق، کمک می کند. اگر ما بتوانیم مکانیسمی را که ورزش باعث ایجاد این مزایا می شود، کشف کنیم، به ابداع روشی برای کمک به بهبود سلامت بسیاری از افراد نزدیک تر میشویم.
دکتر جاناتان لانگ، استادیار پاتولوژی در دانشکده ی پزشکی استانفورد و محقق موسسه استانفوردChEM-H(شیمی، مهندسی و پزشکی برای سلامت انسان)، گفت: ما می‌خواستیم بفهمیم که ورزش در سطح مولکولی چگونه کار می‌کند تا بتوانیم برخی از مزایای آن را شبیه سازی کنیم. به عنوان مثال، افراد مسن یا ضعیف که نمی توانند به اندازه کافی ورزش کنند، ممکن است روزی از مصرف دارویی سود ببرند که می تواند به کاهش سرعت پوکی استخوان، بیماری قلبی یا سایر مشکلات سلامت آنها کمک کند.
محققان تجزیه و تحلیل جامعی از ترکیبات پلاسمای خون موش‌ها پس از دویدن شدید روی تردمیل انجام دادند. مهم ترین مولکول القا شده یک اسید آمینه ی تغییر یافته ی خاص به نام Lac-Phe بود. این اسید آمینه از لاکتات (محصول جانبی تمرینات شدید که مسئول احساس سوزش در عضلات است) و فنیل آلانین (اسید آمینه ای که یکی از بلوک های سازنده پروتئین ها است) سنتز می شود.
در موش‌های مبتلا به چاقی ناشی از رژیم غذایی (که با رژیم غذایی پرچرب تغذیه می‌شدند)، دوز بالایLac-Phe مصرف غذا را در مقایسه با موش‌های کنترل تا حدود 50 درصد در مدت 12 ساعت کاهش داد بدون اینکه بر حرکت یا مصرف انرژی آنها تأثیر بگذارد. هنگامی که Lac-Pheبه مدت 10 روز به موش ها داده شد، مصرف تجمعی غذا و وزن بدن آنها کاهش (به دلیل از دست دادن چربی بدن) و تحمل گلوکز در آنها بهبود یافت.
محققان همچنین آنزیمی به نام CNDP2 را شناسایی کردند که در تولید Lac-Phe دخیل است، آنها نشان دادند که موش‌های فاقد این آنزیم در یک رژیم ورزشی به اندازه گروه کنترل در همان برنامه ی ورزشی، وزن کم نکردند.
نکته جالب این است که تیم تحقیقاتی همچنین افزایش قابل توجهی را در غلظت Lac-Phe در پلاسمای اسب‌های مسابقه و انسان پس از فعالیت بدنی، مشاهده کردند. داده‌های یک گروه ورزشی انسانی نشان داد که دو سرعت باعث افزایش چشمگیر Lac-Phe پلاسما شد و به دنبال آن تمرین مقاومتی و سپس تمرین استقامتی سبب افزایش Lac-Phe شدند. دکتر لانگ گفت: این نشان می دهد که Lac-Phe، یک سیستم قدیمی و حفاظت شده است که تغذیه را تنظیم می کند و با فعالیت بدنی در بسیاری از گونه های حیوانی مرتبط است.
پرفسور Xu، گفت: گام‌های بعدی ما شامل یافتن جزئیات بیشتر در مورد اینکه چگونهLac-Phe تأثیرات خود را در بدن، از جمله مغز ایجاد می‌کند. هدف ما این است که بفهمیم که چگونه می توان این مسیر ورزشی را برای مداخلات درمانی دستکاری کنیم.
منبع:
https://www.sciencedaily.com/releases/2022/06/220615113237.htm